jueves, 31 de mayo de 2012

Fortuna imperatrix mundi




I.-Fortuna imperatrix mundi
1.- O Fortuna

O fortuna
Velut luna
statu variabilis,
semper crescis
aut decrescis;
vita detestabilis
nunc obdurat
et tunc curat
ludo mentis aciem
egestatem,
potestatem
dissolvit ut glaciem.

Sors inmanis
et inanis,
rota tu volubilis,
status malus,
vana salus
semper dissolubilis,
ob umbrata
et velata
mihi quoque niteris;
nunc per ludum
dorsum nudum
fero tui sceleris.

sors salutis
et virtutis
mihi nunc contraria,
est affectus
et deffectus
semper in angaria.
Hac in hora
sine mora
corde pulsum tangite;
quod per sortem
sternit fortem,
mecum omnes plangite!


I.- Fortuna emperatriz del mundo
1.- Oh fortuna

Oh fortuna,
variable como la luna
como ella creces sin cesar
o desapareces.
¡vida detestable!
Un dia, jugando,
entristeces a los debiles sentidos,
para llenarles de satisfaccion
al dia siguiente.
La pobreza y el poder
se derriten como el hielo
ante tu presencia.

Destino monstruoso
y vacio,
una rueda girando es lo que eres,
la salud es vana,
siempre puede ser disuelta,
eclipsada
y velada;
me atormentas tambien
en la mesa de juego;
mi desnudez regresa
me la trajo tu maldad.

El destino de la salud
y de la virtud
esta contra la mia,
es atacado
y destruido
siempre en tu servicio.
En esta hora
sin demora
toquen las cuerdas del corazon;el destino
derrumba al hombre fuerte
que llora conmigo por tu villania.

¡¡¡IMPRESIONANTE!!!

El latín siempre me sonó muy bien y esta canción siempre me emociona, la rotundidad de su sonido, sus voces, en este caso su ejecución perfecta, la armonía de cientos de personas trabajando al unisono...
Fortuna es mi diosa, es mi favorita, aunque algunas veces es variable como la luna, a mi siempre me trato bien...
Me quedo con esta frase:


La pobreza y el poder
se derriten como el hielo
ante tu presencia...

Es verdad, somo peones de Fortuna y aunque de ella dependa nuestro futuro, no debemos quedarnos esperando su colaboración, esta vendrá cuando hallamos realizado nuestro trabajo por completo......
Fortuna es diosa que ayuda a quien se ayuda...de eso estoy convencido...

Que Fortuna nos sea propicia.

41 comentarios:

  1. Fortuna siempre ha pasado de mí. Lo que tengo, lo que soy, me lo he currado yo y las veces que he tenido "suerte", se lo debo a personas de carne y hueso que apostaron por mí.
    No dudo que igual sea benévola con otra gente, o que al invocarla, algunos se sientan protegidos o acompañados en la lucha, pero a mí jamás me ha hecho mucho caso, la verdad.
    Es bonita la letra. La música la escucharé en casa.

    Un beso, Temu

    ResponderEliminar
  2. No soy de dioses, ni mitologías aunque evidentemente en la vida hay factores o elementos que afectan directamente a las vidas de las personas ante lo que no podemos hacer nada, son así las cosas y será por eso, que al comprobarlo día a día por lo que se establecieron unos mitos en la antigüedad con intención de poder interferir en sus caprichos mediante cultos, oraciones, sacrificios, o lo que se le antojara a cualquier iluminado como no comer cerdo o descansar un sábado para tener al Dios de turno contento. Y esto tal vez sin saber o resignarse a saber que todos a los largo de nuestras vidas vamos a sufrir desgracias, tener fortuna, seremos felices e infelices, tendremos belleza y la perderemos, a algunos los partirá un rayo... La fortuna ¿suerte?, entendiéndola como un bien ajeno a nuestra voluntad es un elemento más en la vida de cualquiera que todos sufriremos y gozaremos porque tiene muchas y variadas formas de presentarse.

    ResponderEliminar
  3. Novicia, eres una atea y una apostata y eso a Fortuna, te advierto, le sienta muy mal...
    Fue ella la que puso esas personas que creyeron en ti, en tu camino.
    Como penitencia reza diez "Fortuna mea qui est in caelis..".

    ResponderEliminar
  4. Rafa, "La fortuna ¿suerte?, entendiéndola como un bien ajeno a nuestra voluntad es un elemento más en la vida de cualquiera que todos sufriremos y gozaremos porque tiene muchas y variadas formas de presentarse."
    Eso desde luego, pero siempre ayuda a quien se ayuda, no lo olvides...

    ResponderEliminar
  5. No sabía que le dabas al latín... ¡qué sorpresas te da la vida!

    ResponderEliminar
  6. ¿Qué es la fortuna? Pensando en esta entrada y en que decir sobra la diosa, no se me ocurre nada… bueno, si, que se deja ver poco… y en un barrio de Leganes (Madrid) relativamente joven y que se creo para acoger a familias marginadas o lo que es lo mismo un barrio de protección oficial, y la ironía de la vida lo llamo “La Fortuna” a estas personas si les rozo la diosa fortuna, por lo que nunca hay que perder la esperanza….aunque, si es la Aguirre, no me importaría perderla

    Fortuna

    ResponderEliminar
  7. He escuchado ese Oh Fortuna hace cosa de un año en un concierto, se me pusieron los pelos de punta. Verlo y oírlo en directo es una experiencia inconmensurable. Creo que le dediqué una entrada o comenté alguna tuya, ya no recuerdo. Fue escrita en el siglo Xi o XII por aquellos rebeldes de entonces que vagaban por los caminos y no querían someterse a ninguna autoridad o esa que directamente se jugaban el pellejo. Es increíble que todo aquello suene hoy como si fuera realizado ayer mismo.

    ResponderEliminar
  8. Me gusta TEMU ( el tema) ya te lo he dicho otras veces.Aunque ya sabes que yo de latín, más bien poco.

    Yo sí que me siento muy afortunada, entiendo que si no fuera agradecida era para partirme la cara, aunque también me la curro, conste... pero sé, que otros con el mismo esfuerzo no consiguen lo que desean... única diferencia, la suerte. ¿Qué es? no lo sé.

    Creo que es cierto que en esta vida unos nacen con estrella y otros estrellados... a lo mejor en otra, se invierten los términos... lo pienso a veces, si no, no existiría la justicia y creo que en esta vida... hay más bien poca para demasiada gente que merece muchísimo más de lo que les toca.



    Un beso grande, que siempre te sea propicia la fortuna, lo mereces.

    ResponderEliminar
  9. Pues yo me quedo con ésta:

    Destino monstruoso
    y vacio,
    una rueda girando es lo que eres,
    la salud es vana,
    siempre puede ser disuelta,
    eclipsada
    y velada;


    Besos, guapo.

    ResponderEliminar
  10. Me alegro de que seas un hombre de Fortuna y de fortuna.



    Saludos.

    ResponderEliminar
  11. Hola Temujin, me parece que fortuna no ha pasado por aquí.

    Un abrazo

    ResponderEliminar
  12. La Fortuna a veces viene con forma de suerte, pero no lo es, hay que buscárla.

    ResponderEliminar
  13. Se me olvidaba.
    Carmina Burana es lo más de lo más. La´he puesto en algún vídeo (Central de Garoña explotando), pero me la detectan a la primera los de youtube y me ponen publi. Hay alguna versión más "moderna" que tampoco está nada mal.

    ResponderEliminar
  14. Te dejo el enlace a una pieza musical de Rodrigo Leao, que intenta actualizar la música antigua.
    http://youtu.be/rOEpOKIjgwY

    ResponderEliminar
  15. Tracy, no le doy al latín simplemente me suena maravilloso y aunque lo estudie tres años, no puedo decir que sepa Latín. Solo me aprendo frases de memoria en Latín. La culpa la tuvo una profesora que me enamoro, del Latín y de ella...

    ResponderEliminar
  16. Juan no mezcles a Espe con Fortuna, pues Espe es la cara oscura y fea de Fortuna. Fortuna te ama si tu la amas...

    ResponderEliminar
  17. Krapp tengo otras dos en la recamara para poner, esta colección de cantos es impresionante. Como bien explicas fueron creados por los acratas medievales. Hay uno que se llama "In taberna quando sumus...que también es magnifico, lo pondré en breve...

    ResponderEliminar
  18. Maria casi todos somos más afortunados de lo que pensamos, solamente somos egoistas y queremos más. Viendo países pobres de verdad, quizás no diese una cura a nuestro egoísmo.

    ResponderEliminar
  19. Vero, detecto cierto pesimismo y no me gusta verte así, la verdad...Te sugiero esta parte:
    Un dia, jugando,
    entristeces a los debiles sentidos,
    para llenarles de satisfaccion
    al dia siguiente

    ResponderEliminar
  20. Mujy Señores Mios y soldado de Fortuna comercial...

    ResponderEliminar
  21. Abilio, pues yo creo que si, es más, puedo asegurarlo..

    ResponderEliminar
  22. Zalez, los he visto, no te creas, nada me es ajeno a la mierda de Garoña... la sigo y te los he visto...La canción es brutal...

    ResponderEliminar
  23. LLuis, menuda voz tiene esta cantante, es tremenda y emotiva. Me gustó mucho, desconocía a este compositor, a este y desgraciadamente a muchos otros..

    ResponderEliminar
  24. "Fortuna", un hecho relativo a la buena suerte.Fíjate que hoy me he levantado con el pie cambiado y he tenido la" Fortuna" de entrar en tu blog y encontrarme con esta maravilla.Hoy he sido premiada primero por esta entrada y segundo porque es viernes...-Si te consideras afortunado es que eres un gran filósofo y encima se te da bien el latín o eso me parece?

    Hay gente que nace de pie y que con el mínimo tienen el máximo y otros pobres que tienen mala suerte de verdad.Cuesta mucho que la balanza este equilibrada.

    Yo creo que la madre fortuna es injusta muchas veces.A mí currar no me molesta, me molesta que me estafen unos ineptos y encima no tenga capacidad de partirles la cara...(perdón violencia no).

    Temujin: que la Fortuna te sea propicia.Gracias por estos momentos tan gratos feliz finde.

    ResponderEliminar
  25. No se Latin, me gusta su sonido y el sentido común que destila su redacción. Me aprendo textos de memoria y asi me pego "el pegote". Fortuna es muy relativa, hay gente que le exige demasiado y eso no puede ser... Es diosa caprichosa, sin ningún tipo de dudas, aprieta pero no ahoga..

    ResponderEliminar
  26. Enorme canción, impresionante en su majestuosa belleza.

    ResponderEliminar
  27. Abandonaítos nos tiene, la tía.

    ResponderEliminar
  28. A Fortuna hay que buscarla. Pero también es bastante caprichosa.
    Besos, y que Fortuna te sonría siempre.

    ResponderEliminar
  29. A Fortuna hay que buscarla, pero también es bastante caprichosa.
    Un beso y que Fortuna te sonría siempre.

    ResponderEliminar
  30. Perdón, mi móvil anda desquiciado, y me dice que no lo manda (al comentario) y va y lo manda. Y yo le crso y lo vuelvo a escribir... Perdón!

    ResponderEliminar
  31. No, qué va, en realidad me quedo con la segunda parte de la estrofa, pero la pegué entera por no cortarla. Y me parece una verdad como un templo. Sin salud -psíquica-, a tomar por culo, pero de verdad.

    Un beset. Y gracias por la parte que pusiste tú, esa también me gustó mucho :)

    ResponderEliminar
  32. No sé si alguien lo ha citado. No lo he visto pero hay una cita de Virgilio que viene que ni para el pelo: "Audentes fortuna iuvat" o lo que es lo mismo. La fortuna sonríe a los audaces.

    Y esto viene a propósito de que la fortuna hay que tentarla, hay que provocarla. No es ser temerario pero sí audaz. Si no arriesgamos nunca sabremos cuáles son nuestros límites. Y tal vez haya algo fuera, una diosa, que nos sonría.

    Yo confío en ello.

    ResponderEliminar
  33. Hace tiempo leí algo así como "qué suerte tengo, cuanto más me esfuerzo más suerte tengo". Si cambiamos suerte por fortuna/Fortuna, ya está, es lo mismo.

    Con el esfuerzo no se nos garantiza el objetivo que tenemos en mente conseguir, que Fortuna es caprichosa. Pero sí estamos preparados para otras oportunidades inesperadas que nos llegan...

    Buen domingo.

    ResponderEliminar
  34. Ha gente con fortuna y otros afortunados, y otros con una desfachatez propia de los mejores ladrones de guante blanco, y sino que se lo pregunten a todos los que de una manera u otra han contribuido a echarse en la buchaca 45 millones a reponer por todos los españolitos.....

    ResponderEliminar
  35. Enrique ¡¡¡Cuanto tiempo compañero!!! y si, majestuosa es la palabra adecuada....
    Me alegro de verte...

    ResponderEliminar
  36. Tesa, no te creas que nunca abandona a quien nunca SE abandona...

    ResponderEliminar
  37. Nuria, jajajaj nunca te creas todo lo que nos ponen en las "pantallas"...

    ResponderEliminar
  38. Vero, llenate de satisfacción es más sano, aunque trabajoso...

    ResponderEliminar
  39. Joselu, creo que la frase es
    Fortuna audaces iuvat.
    La Fortuna ayuda a los audaces y tambien era una de las favoritas de Julio Cesar (creo) y estoy seguro que es mi modo de ver la vida. Y digo audaces, no gilipollas...que no es lo mismo..

    ResponderEliminar
  40. Guinda hay que estar preparados mentalmente para cruzar los obstáculos que se interponen en nuestro camino...y con esa predisposición es más fácil llegar a puerto..

    ResponderEliminar
  41. Mikel 45.000 millones de euros a mi como somos cinco en casa me tocan 5.000 aurelios... hay que joderse..

    ResponderEliminar

Piensa como piensan los sabios, más habla como habla la gente sencilla. Aristoteles (384 AC-322 AC). Filósofo griego.